سکوتــــــــــــ ... و دیگر هیچ نمیگویم... که این بزرگتــــــــــــرین اعتراض دلــــــــــــ من
است به تــــــــــو..
سکوتـــــــــــــ را دوست دارم به خاطر ابهتـــــــــــــ بی پایانشــــــــ...!
ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ
گاهی دوستــــــت دارم ها بی فایده اند...مانند موفق باشید های انتهای برگه های
امتحــــــــــــــانی...
ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ
به کلاغها بگویید:قصه من اینجا تمـــــــــــــــام شد...یکی.بود و نبــــــــــــــــــــود مرا
باخـــــــــــــود برد...!
ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ
دل من صندوق صدقـــــــــــات نیست ...که گاهی سکه ای محبت در آن بیندازی و پیش "
خــــــــــــدای دلت"فخر بفروشی که "مستحقی "را شاد کرده ای...!!
ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ
وقتی صدایت میکنم و تو سکوت میکنی...دلم به لرزه می افتــــــــــد...تو همانی که وقتی
صدایت میکردم "تو"را ...آن "جانـــــــــــی" که میگفتی...جانم را میگرفت؟!
و من ب تو میگفتم
"نزن این حرف ها را .دل من جنبه ندارد"...!
ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ
ساعتـــــــــــــ ها را بگویید بخوابند!زیستــــــــــــن بدون رفیقـــــــــــــان ارزش
شمــــــــــــردن ندارد!!!
ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ
کاش یادت نرود روی آن نقطه پر رنگ بزرگ بین بی باوری ادم هــــــــــا.یک نفر میخواهد
که تو خندان باشی.
نکنــــــــــــد کنج هیاهوی زمان بــــــــــــــــروم از یادتـــــــــــــــــ...؟!
ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ
گذشت زمان خواهد اموخت...برای آن کس که دوستش داریم جــــــــــــــــایگزینی نیست...
ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ
